Bir Dost İçin Sone

Maruzatım odur ki; en iyi bir dostsun

Dağların doruğunda bir çiçek kadar iyi

Sen karanlıkta yüzümüzü ağartan ışık

Resimlerin duvarlarda şakır kuşlar gibi

Sen O’sun her zaman yalansız olan sevgisi

Saksıları sulayan, vazolara can katan

O en koyu, en çaresiz gecelerde bile

Yeri, göğü bir merhabasıyla aydınlatan

Sen O’sun sevince boğan bütün kederleri

Solan, kuruyan, bir çiçek gibi ağlayansın

Ve esen dost bir imbatsın akşamüzerleri

Kalan bir gün gibi yazdan, öyle Haziransın

Yalan değil, biz ne arayıp sende bulduksa

Mutluyuz, dostça gönül tahtına kurulduksa. 

Ümit Yaşar Oğuzcan 

***Pek çok insan, dostluk ile arkadaşlığı aynı şey zannetse de bambaşkadırlar. Arkadaş, sık görüşülmediği takdirde bağların kopabileceği türden ilişkilerdir. Ancak dostluk, araya giren mesafelere aldırış etmez. Dostun binlerce kilometre uzakta da olsa hep yanındadır. Mutluluklarını, başarılarını, sevinçlerini; mutsuzluklarını, başarısızlıklarını ve hüznünü seninle paylaşır. Her duygunun ortağı olur. Hayat denilen yolculuğun en güzel eşlikçisidir. Kendi irademizle seçtiğimiz ailemizdir. 

**Ve ben bugün bir kez daha, ne kadar doğru bir aile seçtiğimi gördüm. Ne kadar doğru, düzgün dostlarım olduğunu ve onları yetiştiren insanların ne kadar doğru düzgün insanlar olduğunu anladım. Onların mutluluğu ile mutlu olabilmek paha biçilmezdi. Rabbim herkese böyle dostlar nasip etsin. Başıma kötü şeyler gelmiş, kötü seçimler yapmış, hayatın bin bir türlü zorluğu ile karşılaşsam ve mücadele etsem de... dostlarım hep iyi ki'lerim...  

*Soydaşçiğime ve bugünkü mezuniyet törenine gelsin...