Temmuzun On sekizi

 

bir buz parçası gecem gündüzüm

dolanı dolanı bir noktayım artık

taş bile taşa tozunu verirken

senden bir haber gelmiyor.

ellerim,

o eski bozkır söylencesi:

bir sırdı; çaldı kapıyı gitti diyor.

 

ayağ göçürdün

toprak kattın

taş bağladın

kanatlarım o yüzden uçamıyor.

 

bin rüyayı bir tek rüyada gördüm

 

yedi sabah içre dönsem de

acı geçiyor

acı geçiyor

acı elbette geçiyor

 

acı çekmiş olmak geçmiyor

 

                                            Kemal VAROL 

***Feylesofun en bi sevdiğinden...