Cebimde ölümüm

 

Gülüm gülüm

Bu kentin koynuna girdiğim günden beri

Cebimde ölümüm

Avuç avuç dağıtırım insanlara

Bir türlü tükenmez ölümüm.

Üzümleri aydınlatırım

Masal çarşılarını

Yatağına sığmayan ırmakları

Mağra içlerine gizlenmiş aşkları

Yerler mühürlenince akşamları

Kanlı sulara gömülürüm.

Gülüm gülüm

Benim ölümüm

Çocukların kulaklarına küpedir

Vitrin denizlerine zincirlenmiş çocukların.

Alaeddin Özdenören