Başlıksız şiir...

Uçsuz bucaksız nasıl sevilir öğrettin bana.

Parmak uçlarımla dokunmayı, kırmadan, korkmadan sevmenin tadını verdin kalbime.

Şimdi senden başkasını sevmek midesizlik olur sevgilim.

Sen geldin ve gökkuşağı serpildi kararmış düşlerime, gülüşlerime.

Ve sen geldin sevgilim bir ömrün bir kişiye nasıl adanacağını gösterdik bu kente.

Adı unutulmuş ya da daha adı konulmamış hislere şahit oldu yeryüzü.

Bak bu öyle sıradan bir duygu değil, içimdeki sevgi bir ömre yetecek cinsten.

İçim içime sığmazken sen sığdın minik dünyama.

Koca bir aşk ve küçük bir hayal.

Müzikler daha da anlam kazanmış oldu.

İllegal düşüncelerim var aşka dair.

Korkulan, yasaklanan tüm hisleri yüklemek istiyorum kalbime.

İbrahim Dalfidan

*** İsimsiz Türkü gibi bu da... Başlıksız Şiir...